गजल

सम्झनाको यो नाउलाइ पारी तार्न सकिएन ।

तिमीदेखी टाढा भएँ माया मार्न सकिएन ।

तिमी सम्झि ननिदाइ धेरै रात काटिसकेँ

यो मनलाइ किनकिन आफ्नै पार्न सकिएन ।

विरह र वेदनाका लप्का छातिभित्र उठ्छ

मनको राप शान्त पार्ने आँशु झार्न सकिएन ।

मेरो जस्तै तिम्रो पनि कोमल त्यो मन पोल्दोहोला

किन कुन्नी मायाको यो कुरा टार्न सकिएन ।

यस्तै यस्तै हुन्छ क्यारे दुइटा मन एउटै हुँदा

आफु बाहेक मनको पिर कतै सार्न सकिएन ।

सम्झनाको यो नाउलाइ पारी तार्न सकिएन

तिमीदेखी टाढा भएँ माया मार्न सकिएन ।।